ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

ΑΠ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ

ΣΤΟΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΝΤΑ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ

Μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα ἑορτάστηκε καὶ φέτος ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καὶ πανευφήμου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου στὸν πανηγυρίζοντα ῾Ιερὸ Ναὸ μας. Τὴν Τρίτη 29 Νοεμβρίου στὶς 6:00 μ.μ. τελέστηκε ὁ Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς τοῦ Ἀπ. Ἀνδρέου χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς κ. Παντελεήμονος καὶ συγχοροστατοῦντος τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ἀθανασίου. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κομοτηνῆς κήρυξε τὸν θεῖο λόγο, ἐνῶ πρὶν τὸ “Νῦν ἀπολύεις” ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης μας προχείρισε σὲ πνευματικὸ τὸν ἐφημέριο τοῦ Ναοῦ μας π. Ἀθανάσιο Μάργαρη.

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ

Ο σύγχρονος Γέροντας της Εύβοιας*

          Ο Γέρο-Ιάκωβος εγεννήθη το 1920 στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, εις το Λιβίσι της Μάκρης, απέναντι από τη γειτονική μας νήσο Ρόδο-Καστελλόριζο.

           Ένεκεν αυτής της γειτονίας, ένιωθε πάντοτε μια ιδιαίτερη αγάπη για την Κύπρο. Η μάνα του Θεοδώρα, όταν ήθελε να παρακαλέσει την Παναγία, εγύριζε κατά τα βουνά του Κύκκου και φώναζε: «Παναγία του Κύκκου μου. Φύλαγε τα παιδιά του κόσμου και τα δικά μου». Αυτή τη σχέση της μάνας του με την Παναγία του Κύκκου, με την Κύπρο, θα την κληρονομήσει ο Γέροντας μαζί με όλη τη μικρασιατική παράδοση και θα τη μεταφέρει πρόσφυγας το 1922 στη βόρεια Εύβοια.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Δεκέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Πέμπτη 1η Δεκεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Προφήτου Ναούμ / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Παρασκευὴ 2 Δεκεμβρίου : Τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, τοῦ Ἁγ. Προφήτου Ἀββακούμ, καὶ τοῦ Ὁσίου Ἀββακοὺμ τοῦ Κυπρίου

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου : Τοῦ Ἁγ. Προφήτου Σοφονίου

Κυριακὴ 4 Δεκεμβρίου : Ι’ Λουκᾶ / Τῆς Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας καὶ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ

ΛΟΓΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ “ΚΛΙΜΑΚΑ” ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ

Περὶ ψεύδους

(Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου)

ΑΠΟ   ΤΟΝ ΣΙΔΗΡΟ καὶ τὴν πέτρα (διὰ τῆς προσκρούσεως) γεννᾶται ἡ φωτιά, καὶ ἀπὸ τὴν   πολυλογία καὶ τὰ εὐτράπελα τὸ ψεῦδος. Τὸ ψεῦδος εἶναι ἐξαφάνισις τῆς ἀγάπης·   καὶ ἡ ἐπιορκία ἄρνησις τοῦ Θεοῦ.

2.   Κανεὶς συνετὸς ἄνθρωπος ἂς μὴ θεωρῆ μικρὸ τὸ ἁμάρτημα τοῦ ψεύδους, διότι τὸ   Πανάγιον Πνεῦμα ἐξέδωσε ἐναντίον του τὴν πιὸ φοβερὴ ἀπόφασι: «Ἀπολεῖς πάντας   τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος» (Ψαλμ. ε´ 7), ὅπως λέγει ὁ Δαβὶδ πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ   ἐὰν συμβῆ αὐτό, τί πρόκειται νὰ πάθουν ἐκεῖνοι ποῦ συρράπτουν ἐπὶ πλέον τὸ ψεῦδος   μὲ τοὺς ὅρκους;